Dag 12

Na een leuk weekend werd ik weer vroeg wakker. Zoals elke morgen met de boda naar mijn project. Ondanks ik er al een week kom, zie ik soms toch weer nieuwe dingen onderweg. Zo had ik vorige week dat ik ineens een koe langs de kant zag staan en de dagen erop zag ik ineens veel meer dieren langs de kanten een keer een kleine kudde koeien bij elkaar. Maar ik herken zo ook verschillende punten en dan weet ik dat ik op de goede weg zit.

Toen ik aankwam zag ik dus andere moeders dan de week ervoor. Ik had al gehoord dat ze dus wisselen na een x aantal weken maar vanmorgen niet aan gedacht. Ik hoorde de baby’s niet dus liep ik eerst naar de oudere kinderen toe om even hallo te zeggen. Ze waren met Moses (fotograaf) een spelletje aan het doen op zijn telefoon. Ik liep naar binnen om even te kijken waar de baby’s waren. Ik hoorde ze ook niet achter in de badkamer, toch daar even gekeken. Toen naar de keuken gelopen en goedemorgen gezegd. 1 van de moeders vroeg of ik de baby’s zocht en vertelde me dat ze achter waren.

Het was een heel verschil dan met de andere groep moeders. Op een gegeven moment zaten er 4 moeders bij de kinderen terwijl dat bij de andere groep 1 is en dan maar heel even. Op een gegeven moment zaten er nog 2, maar dat is al meer dan bij de andere. Ze hadden ook een matrasje neergelegd voor de kinderen die moe waren. Konden ze lekker buiten slapen maar toch zacht op een matrasje en met een dekentje erover. Dat vond ik al en groot verschil om te zien. Ik had hier het gevoel dat ze meer deden met de kinderen. Marry is een van de moeder. Daar heb ik veel mee gekletst in het Engels. Ook met een andere moeder maar helaas ben ik haar naam vergeten. We hebben ook veel gelachen. Ze controleerde de kinderen op een gegeven moment ook of ze een schone luier nodig hadden. Ik kreeg ook meteen een fles om te geven en werd erbij betrokken. Ook toen de kinderen verschoond werden en ik niet precies wist welke al gedaan waren zij ze gewoon de naam van de kind en wees ze ernaar zodat ik die kon doen. Dat een groep mensen zo een verschil kan zijn in werken en hoe je samen werkt. Ik vond het echt een leuke dag en vertelde er in het huis ook over. Mechlien zei toen dat ik er anders uitzag dan in vergelijking met vorige week. Ik zag er blijer uit. Ik vond het ook een leuke dag. Ze betrokken me overal bij, praatte veel met me en we hebben veel gelachen. Dat maakt een dag echt geslaagd. Toen ze de kinderenmango gaf, gaf ze mij ook een stukje en at ze zelf ook mee. Nadat de kinderen klaar waren met eten en drinken ging ze eten voor mij en haar zelf halen. Nu at ik rond 13.00 uur. De week ervoor was dat eerder 14.00 uur of later of ik at daar niet.

Er is daar een kindje ziek zeggen ze. Ze heeft ook iets rond haar mond zitten en ze willen misschien morgen naar het ziekenhuis gaan met haar. Ik heb mijn nummer aan de dokter van daar gegeven van als ze gaan of ik dan me mag en of ze me dan willen bellen. Zodat ik ook kan zien hoe dat gaat. Dat vond hij goed en hij heeft mijn Oegandese nummer. Het lijkt me heel interessant om het een keer mee te maken n te zien. Misschien ook wel minderfijn. Als het gebeurd dat er een kindje naar het ziekenhuis gaat en ik word gebeld dan ga ik mee en laat ik het me gewoon over me heen komen en zal ik er voor het kind er zijn.

Morgen neem ik wat bellenblaas mee voor de kinderen. Ik heb zin om morgen weer naar de moeders te gaan en om de kinderen te zien!

Ik ken nog niet alle namen van de kinderen maar ik blijf oefenen ????

groetjes!

het weekend 10-11 juni

Weer een leuk en gezellig weekend gehad. Je leert de groep zo een beetje kennen en doe je ook dingen samen.

Zaterdag

Zaterdag zijn Mechlien en ik eerst naar de Moskee gegaan met zijn 2^e. de andere waren al geweest en wij vonden het leuk om daar samen heen te gaan en om te zien. We gingen natuurlijk met de boda daarheen. We zeiden dat we naar de moskee wilde, dus je gaat ervan uit dat zij weten waar die is en dat wij goed gezegd hebben waar we heen wilde. We kunnen de moskee als we stukje naar boven rijden zien. Dus Mechlien en ik op de boda. Op een gegeven moment herkende ik de weg niet meer en vroeg ik me af hoe we gingen. Er waren meer mensen dan we normaal zagen en opeens zaten we op de grote weg. Het uitzicht was echt mooi en je zag de huizen op de bergen, erg mooi. Mechlien had net iets voor mij gevraagd of we wel goed gingen en ze zei van ‘gaan we naar het vliegveld?’ haar driver begon te lachen en Mechlien vertelde dat we naar de moskee wilde. We zijn even gestopt en gezegd dat we daar heen wilde. Mijn driver vond het niet zo grappig. Ik kon er op zich ook wel om lachen. Toen zijn we via kleine, hobbelende straatjes, tussen kleine winkeltjes en huizen omgedraaid zodat we op de goede weg terug zaten. Dat blijft toch altijd iets hebben om dat zo te zien en om daardoor heen te rijden. Veel mensen kijken je wel aan, maar ik lach gewoon terug en naar kindjes zwaai ik als dat lukt, want ik hou me goed vast aan de achterkant van de boda.

Dus na een half uurtje waren we aangekomen bij de moskee. Eerst moesten we entreegeld betalen en werden we nog aangekleed want we moesten helemaal bedenkt zijn. We kregen een doek om onze middel en om ons hoofd. Een gids liep met ons mee. Bij de trap moesten we onze schoenen al uit doen en op sokken of blote voeten verder. Ik was blij dat ik sokken aanhad. Binnen konden ze onze schoenen in een kast neerzetten en gingen we naar de zaal. Hij vertelde over hoe het gebouwd was en wanneer. In 2009 was de moskee klaar. Verschillende landen hebben dingen gegeven. Zo war er een architect uit Egypte, de gekleurde ramen kwamen uit Italië, het tapijt uit Tibet, de lampen kwamen ook uit Egypte. Dit was een grote ruimte en alleen voor mannen. Veel vrouwen bidden thuis want ze moeten voor de kinderen zorgen. Als er toch vrouwen komen, dan hebben zij een eigen ruimte waar ze kunnen bidden. In totaal konden 8000 mensen bidden, binnen maar ook buiten zitten er dan mensen. Daarna mochten we onze schoenen weer aandoen en beklommen we de toren. Ik voelde toen mijn kuiten en dacht echt, morgen heb ik spierpijn. Ik ben dat helemaal niet meer gewend en vond het best ook slecht van mezelf dat ik dat al best snel begon te voelen. Op de heft konden we even naar buiten en een rondje eromheen lopen en al van het uitzicht genieten. Helemaal bovenin konden we nog meer zien. Daar vertelde hij over de 7 heuvels van Oeganda. Hij wees ons ook het paleis aan van de koning. We zagen dat dat in de buurt lag en dat stond ook op de planning. Na de moskee met de boda naar het paleis van de koning.

Ook daar entreegeld betaald en de gids vertelde ons over de verschillende koningen en hoe zij dood zijn gegaan of hoe zij vermoord zijn. Er zijn 45 clans in Oeganda. Om het paleis staan 45 bomen die deze vertegenwoordigen. Het parlement ligt in een rechte weg vanuit het paleis. Er is op die weg een rotonde, maar op die rotonde staan poortjes. Als de koning van het paleis naar het parlement gaat of andersom dan gaat de koning door de rotonde, de hekjes worden dan opengemaakt. De koning gaat er niet omheen. De koning woont niet meer in dit paleis. Hij woont in een ander paleis. We zagen nog een plek waar de koningen vroeger mensen executeerde die tegen hem waren. Ze werden naar een bunker gebracht met water erin. Als ze een hendel omzetten dan kwam er elektriciteit en werden de mensen geëlektrocuteerd.

Helaas mochten we niet zelf het paleis binnen, dat mocht alleen de koning en zijn familie. Ik was juist benieuwd hoe dat het er vanbinnen uitzag.

Daarna zijn we met de boda naar old taxipark gegaan. Daar verzamelde we met de rest. Wij waren er net en 2 seconden zagen we Femke en Sandra al. Maureen en Ilse waren ook onderweg maar die stonden aan de overkant. Wij zijn door het taxipark naar hen toegelopen. Er staan zoveel bussen daar en je moet dan maar weten waar ze heen gaan. Op sommige staat op het dak een bordje met waar ze heen gaan. Er staan zoveel taxi’s daar, ik vraag me echt af hoe ze dat daar doen en hoe ze er allemaal uitkomen. Veel door duwen en veel keren en draaien. Fascinerend om te zien. We gingen naar de markt. Niet met souvenirs maar schoenen, kleding en andere spullen. Daar kopen Oegandese ook veel spullen. Het was er erg druk en je moet goed kijken want er is zoveel en heel veel is hetzelfde of lijkt op elkaar. Je kan daar als je wilt een jurk of iets passen maar dan houden zij een doek voor je of je gaat achter de paspoppens taan. Ik had nog een hemd aan dus dat was fijn. Op een gegeven moment zijn we gaan splitsen.4 gingen ernaar en marktje met souvenirs en Maureen, Ilse en ik gingen een winkelcentrumpje in voor jurken. We zagen buiten al veel paspoppen met jurken staan en dachten daar wel te kunnen slagen. Ik wilde een jurkje dat leuk is om een keer in de avond aan te doen. Ik had 2 leuke jurkjes, helaas was 1 te smal bovenaan. De andere vond ik wel erg mooi. We hebben wel een grote maat in vergelijking met thuis. Het jurkje die ik gekocht heb is maat XL. Toen we alle drie een jurkje hadden zijn we naar huis gegaan. We hebben ons opgefrist en omgekleed. In de avond gingen we uit eten bij Otters. Een lokale bar waar je kan eten en er was vanavond ook een live bandje. We gingen daar eten omdat het de laatste avond van Juliet was. We gingen met zijn alle tegelijk weg en er stond dus een groep blanken te wachten op boda’s. Al snels tonden er te veel. We vertrokken tegelijk. Ik was er nog nooit geweest en mijn boda driver deed rustig aan terwijl de andere sneller gingen en al snel uit het oog verloor. Bij acaciamall stopte hij van we zijn er. Ik zo nee we moeten ergens anders heen. Hijwilde toen weten waar we heen moesten maar ik kwam even niet meer op de naam toen. Gelukkig kon ik de meiden appen en al snel kreeg ik de naam van het restaurant en ook de straat waar het zich bevind. Helaas wist mijn driver nog steeds niet waar we heen moesten. Hij moest ook nog tanken dus dat deden we eerst en toen vroeg hij daar aan andere drivers of zij wisten waar het was. ik dacht ik kom er uiteindelijk wel en dit overkomt mij natuurlijk weer, alleen ik hoopte wel dat hij snel wist waar we heen moesten. Toen belde Annelou mij. Ik gaf mijn driver aan de telefoon en zij die van haar zodat hij kon uitleggen waar hij heen moest. Na dat telefoontje gingen we gelukkig de goede kant op en hij had er de vaart erin zitten. Ik dacht echt van had je niet in het begin gewoon wat harder kunnen rijden zodat we ze nog zagen. Op een gegeven moment herkende hij 2 boda drivers, ze waren onze kant opgereden om mij op te halen en om hemt e laten zien waar die heen moest. Ik heb er om kunnen lachen maar toen ik erop zat vond ik het minder prettig en wilde ik snel bij het restaurant zijn voordat het echter donker was. Ik heb daar een heerlijke dunne pizza Hawaï op. De live band speelde ook leuke liedjes. We zijn met 2 ubers terug naar huis gegaan.

Zondag

In de ochtend zijn Annelou, Annerie, Maureen, Mechlien en ik mee naar de kerk gegaan. Annerie en Annelou gaan elke zondag. Dit was een kerk waar ook gezongen werd. Leuk om een keer mee te maken en om te zien. De kerk had ook een project waar jongeren aan mee konden doen. Zij kwamen ook op, hebben een lied gezongen en een jongen heeft er nog iets over het project verteld wat dat met hem heeft gedaan. Toen er een man opkwam die iets kwam voorlezen en een stuk uit de bijbel vertelde werd het wat saaier. Het duurde voor mijn gevoel ook best lang. Er waren ook kinderen mee en die zag je slapen. Het eindigde met een lied en ondertussen dat lied kon je de kerk ook verlaten.

Maureen en ik hadden onze sport spullen en zwemspullen meegenomen. Het plan was om even te sporten en dan lekker aan het zwembad te liggen, maar na de kerkdienst hadden we daar geen zin meer in. We hadden meer zin in lekker bij het zwembad liggen. Ilse zouden we daar zien en die zou mee sporten dus toen we belde van we hebben eigenlijk geen zin meer om te sporten zei ze: Ik wilde jullie ook al appen dat ik geen zin meer had in sporten.’ We hebben heerlijk bij het zwembad gelegen en gezwommen. Femke en Sandra waren er ook. Daar heerlijk gedoucht. Die douche is daar lekker warm, je kan er goed onderstaan en de juiste druk. Ilse en ik zijn nog naar de craft marked geweest om nog wat souvenirs te kopen. Ik heb nu bijna alles voor iedereen en ook iets voor mezelf gekocht. Ik heb een heel mooi schilderij gekocht voor Maurice en mij. De meeste schilderijen worden daar zelf gemaakt. Er zijn daar zoveel mooie schilderijen en verschillende groottes. Hoe dat schilderij eruit ziet is nog een verrassing. Voor mezelf heb ik een olifantje gekocht (natuurlijk) en de vlag van Oeganda voor bij mijn andere vlaggen. Ik heb nog wel iets heel moois gezien en wat ik best cool vind maar ik ook weet dat het lastig meenemen wordt is in een boomstronk staat de big five. Van boven naar beneden. Willekeurige volgorde volgens mij. Daar heb ik niet echt opgelet, maar ik zag de olifant en later zag ik pas dat ze vast zaten en dat het de big five was. Ik heb heeel even getwijfeld of ik die wilde hebben maar dan vind ik een beeldje van een olifantje net zo leuk. Nu ik dit schrijf begin ik toch een klein beetje te twijfelen of ik die niet gewoon moet kopen, maarja waar ga ik die dan laten en genoeg is genoeg. Soms kun je gewoon te veel kopen omdat veel dingen leuk zijn.

Xx kim

Dag 7

Ik heb vannacht een keer doorgeslapen tot 6 uur. Meestal werd ik nog wakker rond 2-3 uur.

Vandaag weer een dag op het project. Wat me vandaag het meeste is opgevallen is dat ze een kinderen bij hun oksels temperaturen om te kijken of ze koorts hebben.

Vandaag werden de kinderen niet in de ochtend gewassen maar pas voor het eten. We namen de kinderen mee naar buiten. Achter was er een klein huisje waar kinderen eventueel ook kunnen leren. Daar werden 2 matjes voor de baby’s voor de kinderen neer gelegd en de kinderen werden naar buiten gebracht. Daar hebben we de hele ochtend gezeten. Ik heb een beetje Engels gepraat met Jane, een van de moeders. Ze zij dat het zou gaan regenen maar ik zo van nee. Helaas dat begon het wel. Eerst zachtjes, toen werden de andere kinderen naar binnen geroepen en iets daarna begon het hard te regenen. Wij bleven met de baby’s in dat huisje. Tussendoor sliepen bijna alle kinderen, buiten. Ze deelde een dekentje die over hen heen werd gelegd, ook voor een deel over het hoofdje, tegen de vliegen. Er waren daar echt veel vliegen.

Het eten was vandaag wat later dus hebben we eerst de baby’s gewassen en aangekleed. Daarna kregen de kinderen te eten.

Nadat de kinderen gegeten hadden bleven de meeste wakkeren bleven buiten, sommige vielen weer in slaap. Ik heb 1 meisje in bed gelegd.

Ik werd gevraagd of ik mee wilde eten. Vanmorgen had ik tegen mijn contactpersoon gezegd van ik heb mijn eigen brood mee omdat ik last van mijn maag had. Dat vond ze prima. Met het eten voelde ik me gelukkig alweeriets beter en toen ze vroegen of ik aardappels wilde vond ik dat wel lekker. Ik heb dus alleen aardappelen gegeten met eenklein beetje saus of iets waterig zat eronder. De bonen daar vind ik nietlekker… Ze hadden ook hele kleine visjes, soort sardientjes.

Rond half 3 waren wij aan het lunchen. We zaten bij dekinderen, dus die kregen ook nog een beetje.

weetjes

Het geld hier heet shilling.

Als we ergens heen gaan, gaan we met de boda. Een boda is een motor waar je achterop zit met helm. Iedereen hier heeft een eigen helm, waar we voor getekend hebben en borg voor betaald hebben.

Naar mijn project toe kost 4000 shilling. Terug kost ook4000. Soms lukt het om er 3000 van te maken. 4000 shilling = 1 euro. Dus ik ben 2 euro kwijt voor heen en terug.

Er zijn hier ook veel boda’s. Veel mensen hebben een eigen en voor veel mensen is het hun werk. Er zijn ook safe boda’s, maar niet overal. Zijn ongeveer even duur, dragen een oranje hesje en je weet dat zij een rijbewijs hebben.

Er is niet veel verschillend vlees. Wat ik gehoord heb iser gehakt en iets van kip.

Er is hier veel fruit. De ananas is hier sappig en zoet. Zoeter dan in Nederland.

Je kan een uber bestellen. Dat is eigenlijk een taxi, alleen dan goedkoper en je weet waar hij is dus iets veiliger. We hebben daareen app van en kunnen dan kijken of er een uber in de buurt is.

Dag 6

Vandaag weer een dag op mijn project. Ik heb eerst goedemorgen tegen iedereen gezegd, daarna ben ik naar achteren gegaan om hallo tegen de kinderen te zeggen. Even met ze gespeeld en daarna naar binnen gegaan om de moeders met de baby’s te helpen. Ze waren allemaal nog in pyjama en sommige waren nog iets aan het eten. Andere kinderen kregen nog wat te drinken. Warme thee. Daarna werden ze omgekleed en kregen ze een schone luier. Ik vroeg of ik kon helpen en ik had een kindje al uitgekleed en een schone luier aangedaan, toen één van de moeders zei van ze moeten eerst nog in bad. Dat was ik even vergeten. Dus ik gaf het kindje aan haar en 30 sec later kreeg ik het nat weer terug. De kinderen worden op een lang kussen verschoond en aangekleed.1 moeder deed de pyjama uit bij de kinderen, een andere waste de kinderen, en een ander moeder en ik kleedde de kinderen aan. Zij zat bij alle kleren, dus ze keek welk kind ik had en ze gaf me kleertjes die ik aan kon doen. Het was niet alleen maar kinderen aankleden en hup de volgende, maar ik had ook contact met het kind. Elena zat dus naast mij en zei speelde af en toe ook met de kinderen.

Daarna zaten alle kinderen binnen op de grond. Ik ben erbij gaan zitten. Meteen kwamen 2 kinderen op mij afgekropen. Ze kwamen bij mij zitten, 1 is zelfs bij mij op schoot in slaap gevallen, die heb ik later inbed gelegd. Ze hebben een kleed met daarboven speeltjes hangen, een Maxi-Cosi, autostoel, 2 potjes achtige stoeltjes en loopbuggy’s en een bak met knuffels. Ik kom even niet op de naam. Je zet er een kind in en dat kan het doordat er wieltje onderaan zitten zich voortbewegen en leren te lopen.

Ze zette 2 kinderen in zo’n loopbuggy. Bij ons zouden ze dat niet gedaan hebben en de kinderen nog niet ver genoeg ontwikkeld winden. Het valt me ook op dat veel kindjes voorover zitten of liggen. Niet alle kindjes kunnen rechtop zitten. Als dekinderen liggen zie je ook weinig productiviteit. Je ziet ze weinig bewegen of proberen om om te rollen. We speelde met de kinderen en de knuffels.

Op een gegeven moment gingen Jane en een andere moeder overgooien met een bal en een beetje rennen door de kamer. Ik dacht ze willen lummelen. Maar ik kon niet echt meedoen want er lag een kind op mijn schoot. Ik probeerde hem wel een keer te vangen en toen werd de bal ook naar mij gegooid en deed ik even mee. Dat was leuk en we hebben daar ook om gelachen. Iets later pakte ze een paar knuffels en een speeltje waar er een rammel geluidje inzat en begon daarmee tegen zichzelf muziek te maken. Sommige kinderen vonden dat leuk om te zien en keken er ook echt naar, andere kinderen vonden het minder interessant. Ik klapte nadat ze klaar was, toen maakte ze een kleine buiging en begon te lachen. Ze hebben daar een kindje wat al best goed kan lopen, en nu loopt ze naar me toe en soms me achterna. Toen ik op de grond zat, kwam ze dus naar me toe gelopen en klom op mijn schoot. Ze pakte mijn arm, keek naar mijn horloge en pakte toen iets anders. Mijn horloge was niet interessant genoeg.

Verder heb ik de oudste kinderen weer geholpen me taankleden en ben ik erbij gaan zitten toen ze aan het eten waren.

Daarna kreeg ik lunch aangeboden van Kennet. We hebben samen buiten gegeten, ondertussen werden de baby’s gewassen en in bed gelegd.

Bijna alle kinderen lagen in bed, ik heb een beetje met de moeders gekletst en geholpen toen er 3 kinderen aan het huilen waren. Zij kregen een klein beetje te drinken. Toen we wegliepen begonnen we weer te huilen. Ze is toen melk gaan maken. 2 wilde er melk, 1 niet, dus daar is ze thee voor gaan maken. Ze dronken niet heel veel melk. Ze waren even stil maar begonnen daarna weer. We hebben ze toen mar uit bed gehaald. Toen ze uit bed waren kregen ze thee.

Dag 5, eerste dag op het project

Vandaag was mijn eerste dag op het project. Eva kwam mij ophalen en samen gingen we naar het project. Het was een stukje op de boda en ik had het gevoel dat we steeds meer down town gingen. Uiteindelijk was het in een zijstraatje van de weg. We reden een klein stukje door het harde zand.

We werden ontvanger door de oprichter die ook meteen de bas was. We zagen dat er ander munzungu’s (blaken) waren. Zij waren met de kinderen buiten aan het spelen. Wij kregen uitleg over het huis, ik kreeg een formulier waarop stond dat ik na 7 keer komen pas foto’s mag maken en dan alleen maar ‘goede foto’s’. Kinderen mogen niet huilen of naakt zijn. Ik snap dat kinderen niet naakt op een foto mogen en huilen ook niet. Maar je moet toch een indruk achter kunnen laten vind ik. Dat je ook de verschillen kan zien, dat niet meteen negatief hoeft te zijn.

Ik neem volgende week mijn camera mee, dan kan ik een paar foto’s maken van het gebouw en het buiten terrein.

Hij vertelde dat hij het opgericht had. (Precies het verhaal weet ik niet mee door alle indrukken) We kregen een rondleiding van een social workers. Haarnaam was Conious. Ze hebben dus mensen die komen helpen en je hebt de ‘moeders.’ Zo worden die daar genoemd. Die zorgen vooral voor de kinderen en verblijven daar en zijn daar ook in het weekend. Zij kon best goed Engels wat fijn was. Ik heb een short van ze gekregen die ik aankan doen, zodat mijn keren niet meteen heel vies kunnen worden. Ik had mijn gympen aan en als je naar binnen gaat moetje je schoenen uitdoen. Dus elke keer als ik naar buiten ging, schoenen aan, daarna weer schoenen uit en zo de hele dag door. Ik neem morgen mijn sandaaltjes mee, die geven nog een beetje steun en die kan ik snel aan en uitdoen.

Daarna zijn we naar de andere mensen gegaan en heb ik me even voorgesteld. Zij blijven nog 2 weken. Als ik het goed gehoord heb komen zij een keuken bouwen. De kinderen kwamen al meteen naar ons toe en pakte me bij mijn arm en trokken me mee. Ik ben op een bankje gaan zitten en de kinderenkwamen daarheen. Omstebeurd op schoot. Ik ben op een gegeven moment gewoon een Nederlands liedje gaan zingen. ‘klap is in je handjes’. Ze vonden het leuk. Er was al een meisje daar geweest en die had hen dus papegaaitje leef je nog geleerd en die kende ze nog dus die wilde ze graag doen. Dus dat heb ik met een paar kinderen gedaan, en allemaal nog een keer. Dat was erg leuk. Er was toevallig ook een fotograaf die foto’s aan het maken was. Hij heeft mijn mailadres dus even afwachten wanneer ik de foto’s krijg.

Je kan aan de voorkant met de kinderen spelen maar ook aan de achterkant. Aan de achterkant is een klein gebouwtje met een paartafeltjes waar de kinderen les kunnen krijgen. Verder is er een schommel waar meerdere kinderen in kunnen. Die schommels hadden wij vroeger ook. En er is iets in aanbouw. Het wordt een speelhuis met een glijbaan als ik het goed heb gezien. Ik ben met een kindje naar achteren gegaan en ben daar gaan overgooien met een bal. Daarna liep ze terug naar de andere kinderen. Er is nog een klein tussenstukje waar de kinderen naartoe kunnen, daar staan ook motors waar dekinderen op kunnen en mee kunnen rijden. Daar wordt ook de was opgehangen en het eten gekookt.

Ze hebben een schema voor de kinderen met wat ze op een dag doen, als het goed is krijg ik daar een kopie van.

Tussen 7.00 en 8.00 uur is het opstaan en ontbijten. Daarna is het vrij spelen, daarna kunnen ze puzzelen of iets anders leren.

Tussen 12.00 uur en 13.00 gaan de oudste kinderen zichzelf wassen (met hulp) en schone kleren aantrekken en daarna wachten op het eten. Ik heb nog een paar kinderen geholpen met kleren aan te trekken en in te smeren met vaseline. De jongste kinderen tussen 1-2 jaar krijgen eerder eten. Als zij klaar zijn worden die kinderen in bad gedaan. Ze krijgen ook schone kleren aan en dan gaan ze naar bed.

Ze hebben een badkamer met een bad en de wasmachine. Als de kinderen in bad zijn geweest worden ze op een handdoek gezet, daarna worden ze 1 voor 1 aangekleed. Als alle kinderen zijn aangekleed worden ze in bed gelegd. Ik heb 1 kindje aangekleed en daarna ben ik meegaan helpen met de kinderen in bed te leggen. Ze hebben een babykamer, een meisjeskamer, een jongenskamer en een kamer voor de allerkleinste. Ze hebben in de ‘woonkamer’ een vakantiebedje staan waar 2 baby’s in kunnen en nog een wieg (zonder het schommelstuk) waar 1 baby in lag.

De kinderen slapen tot ongeveer 15.00-15.30 uur. Als de kinderen wakker zijn krijgen ze wat te eten. Dat ligt er net aan wat ze hebben. Fruit of yoghurt of iets anders.

Daarna hebben de kinderen vrije speeltijd, of tijd om iets te leren of te puzzelen of tv kijken. De staf kiest voor de kinderen. Als ze tv kijken zijn het cartoons.

Dan tussen 17.00 en 18.00 uur wordt er avond gegeten.

Dan om 18.30 uur gaan de kinderen naar bed tot de volgende ochtend 7.00 uur.

Er is een hond die s’nachts rondloopt. Overdag zit hij in zijn hokje achter het huis waar de kinderen ook spelen.

Tijdens dat de kinderen aan het eten waren zat ik er gezellig bij. Ze krijgen best grote borden eten en aten het allemaal op. De oudste natuurlijk sneller dan de andere. Sommige kinderen gaven een lepel aan een ander kindje. Dit was schattig om te zien.

Als de kinderen in bed zouden liggen kregen wij eten. Dat liep een beetje uit. Er waren nog een paar baby’s die eten moesten krijgen en de fles.

Om half 3 mocht ik gaan. Ik had afgesproken dat ik vandaag tot rond die tijd zou werken en de rest van de week ongeveer ook. Volgende week werk ik dan tot ongeveer 15.30-16.00 uur. Dus toen ik weg ging had ik nog niet geluncht. Morgen maar eens vragen hoe dat nu precies zit. Ik heb zelf koekjes mee die ik tussendoor kan eten.

Ik zag hoe ze de kinderen daar optillen en dat vind ik nog steeds erg wennen. Er zitten kinderen tussen die heel dun zijn, je ziet de ribbenkast gewoon. De jongste kinderen worden aan 1 arm opgetild. Sommige pakken de kinderen nog wel bij de oksel, maar de meeste bij de bovenarm. Dan hangen ze dus aan 1 arm. Ik vond dit best even wennen om te zien en ik vind het ook niet echt prettig om te zien dat ze de kinderen zo optillen. Ik ben vanuit Nederland natuurlijk iets anders gewend. Maar ook tijdens het verschonen wordt er niet echt aandacht aan het kind gegeven. Schone luier, kleertjes aan en de volgende.

Het was een leuke dag maar ook even wennen aan alles wat je ziet en alle indrukken die je krijgt.

Het slapen is nog steeds wennen. Ik heb nu nog een kamer voor mezelf. Het is best warm met slapen en we slapen onder een deken. Ik heb ook een hoeslaken maar dat wilde ook niet echt lukken, dus dan toch de deken voor de helft over me heen. Zondag komt er een meisje bij mij op de kamer. Zij is al in Oeganda maar verblijft in een ander huis van Doingood. En volgende week komt er nog een meisje, maar die zal waarschijnlijk op een andere kamer komen te liggen.

Ik denk dat er nu vrijdag pas weer een update komt en dan beschrijf ik de rest van de week, hoe die is gelopen. Als er tussendoor iets leuks of geks gebeurd is dan schrijf ik dat natuurlijk even op!

Slapen betekend Kwee baka

Liefs kim

p.s. sorry als er woorden aan elkaar geschreven staan. ik Kopieer het vanuit wordt en ik controleer het nog maar ik kan over woorden en spellingsfouten heen lezen.

Dag 3&4 het weekend

Ik moet eerst even terugkomen op iets wat ik gisteren zei. Er is geen meisje bij gekomen maar een oudere vrouw. Ze heeft een moeilijke naam (Mechlien) die kan ik nog niet goed uitspreken of onthouden. (oeps…) Maar ze is erg aardig en is al in verschillende landen geweest en is al het een en ander gewend.

Vanmorgen zijn de andere meiden van het huis op safari gegaan. Wij bleven met zijn 4^e achter. Mechlien, Sandra, Maureen en ik.

Eva kwam langs om net zoals bij mij de introductie tedoen en samen met haar naar Oasis te gaan. Maureen en ik hadden afgesproken omdaar heen te gaan want daar in de buurt is de Craft Market. We haalde Mechlienop en liepen naar de craft market.

Het waren allemaal kleine hutjes met spulletjes erin. De mensen daar huren zo’n huisje. Veel hetzelfde en bij de één meer dan bij de ander. Ik heb meteen wat souvenirs gekocht. Aan het einde van de markt stonden veel schilderijen, groot en klein.Heel veel verschillende en hele mooie. Ik moest echt even mijn best doen om geen schilderij te kopen. Maar dat kon nu niet, we gingen ook nog boodschappen doen en anders had ik helemaal geen plek meer voor mijn boodschappen. Ik wil denk ik nog wel een schilderij gaan kopen maar dan een kleine. Ik heb al gehoord dat ze het doek eraf kunnen halen en dan krijg je de stokken mee zodat je het doek er later weer op kan doen

We zijn met zijn 3^e bij Java’s gaan lunchen. Je kon daar van alles bestellen. Ze hadden hamburgers, pizza, pasta, salade, kipgerechten en een paar visgerechten. Ik heb de English fis hand chips genomen, erg lekker maar ook erg veel. Ik heb uiteindelijk 35.000 shilling ervoor betaald met drinken en fooi. Dat is omgerend 8-9 euro.

Ik kreeg niet alles op. Je kon het inlaten pakken om mee te nemen. Ik had 2 stukjes vis over. Die heb ik aan een meisje aan de kantgegeven toen we naar de Boda liepen. Anders gooien ze het ook weg en dat vind ik dan zonde. 5 meter verderop zat haar moeder met haar zusje. Toen we langsreden op de boda zag ik haar daar staan met het zakje. Ze liep terug met 1stukje vis en het andere stukje was voor haar moeder en zusje. Ik ga geen geldgeven aan de kinderen langs de weg. Ik weet dan niet wat er mee gebeurd. Met eten is dat ook wel een beetje natuurlijk, maar dat zullen ze zelf voor een deel opeten en een deel moeten geven aan de ouders als ze die hebben. Ik vond het fijn om te zien dat ze het opat en dat ze iets gegeten heeft. Dit blijft natuurlijk lastig.

Daarna zijn we naar the Acacia mall geweest. Die is een stuk groter en ook meer westers. We hebben even een rondje gelopen en zijn daarna weer naar buiten gegaan. Bij alle winkelcentra waar ik ben geweest moetje je tas opendoen zodat ze kunnen kijken wat erin zit of je moet door een poortje heen. Aan de overkant van de weg was de winkel Millennium waar we de boodschappen hebben gehaald. Mijn rugtas was vol en ik had nog 2 tasjes. We kopen alles zelf. Iedereen kookt in groepjes of alleen. Het ontbijt (brood, eieren, boter, melk, jam, suiker, thee, pindakaas) wordt verzorgd door onze begeleiders en door Julia. Julia is onze schoonmaakster. Zij verschoont elke week onze bedden. Afwas moeten we zelf doen.

We waren goed bepakt met de boodschappen. We keken of ereen Uber in de buurt was die ons naar huis kon brengen. Helaas was die niet inde buurt. En Uber is een taxi alleen dan goedkoper. Dus toch op de boda naar huis. De boodschappentasjes tussen de driver en onze benen.

In de avond heb ik noodles op. De lunch bij java’s vulde goed. We hebben gezellig met zijn 4^e een film op de laptop gekeken. Kenou. Mooie film en die had ik nog nooit gezien. Daarna hebben we nog even gekletst. Sandra ging als eerste naar bed. Na een half uurtje of iets belde Sandra Maureen. Ik dacht met de vraag of we iets zachter konden zijn, omdat het huis best gehorig is. Maar dat was het niet ze dacht dat er een MUIS is haarkamer was. Maureen ging kijken maar kon niks vinden. Ze kon niet goed onder het bed kijken dus ik pakte mijn zaklamp die ik die middag gekocht had. Onder het bed konden we niks vinden. Nog wat tassen voorzichtig opgepakt en een beetje verschoven maar we konen niks vinden. Het was eigenlijk best grappig. Mechlien, Maureen en ik zijn terug naar de woonkamer gegaan en Sandra ging proberen te slapen. We hebben nog gezellig gekletst, zagen een gekko en toen ben ik ook naar bed gegaan.

Dag 4 4 juni ’17

Vanmorgen hebben we uitgeslapen. Als het mooi weer zou zijn zouden we gaan zwemmen.

Maureen was bezig met haar ontbijt in de keuken toen we haar ineens hoorde roepen: de muis zit in de kast! We kwamen even kijken natuurlijk. Maureen duwde met een lepel de pannenlap weg en we zagen de muis wegschieten. Ik dacht ik ga het gewoon filmen, dan kunnen we dat ook aan de begeleiders laten zien. De muis was achter het cakeblik gaan zitten, toen Maureen die verschoof zat de muis er niet achter maar ernaast en schoot naar boven. En wij GILLEN! Haha.

Daarna zijn we onze tas gaan inpakken om te gaan zwemmen. Dus op de boda naar het Sheraton hotel. Ik had een snelle driver. Als je vraagt of ze slomer willen rijden doen ze dat (meestal) wel.

We hebben 25.000 shilling (€6-7 euro) moeten betalen om te zwemmen. Je krijgt een handdoek van hen. Ze komen je de drinkkaart en het menu geven en vragen ook meteen of je al iets wilt drinken. Het eten en drinken komen ze brengen.

Maureen, Mechlien en ik hebben 3 gerechten besteld en met elkaar gedeeld. We hadden: samoza. Dat is een typisch Afrikaans gerecht/lekkernij. Verder hadden we nog pizza margarita, en een wrap met kip en groente erin. De wrap smaakte een beetje naar een Macdonalds wrap, maar erg lekker.

Zo het eerste weekend de stad en beetje verkennen en chillen is heerlijk! Soort vakantiegevoel krijg je dan. Ik heb zin om morgen naar mijn project te gaan en het allemaal te zien. Vanavond op tijd naar bed.

Xx kim

P.S. De foto's lukken niet altijd om die erop te zetten. als dat well is gelukt dan staan ze onder het kopje foto's.

dag 2

Vandaag kwam Eva. Zij is een van de begeleiders hier. Wij gingen vandaag samen op de boda boda, zo noemen ze de motors hier, naar het winkelcentrum om geld te pinnen en een Oegandees simkaart te kopen. Zo ben ik bereikbaar voor mijn begeleidsters.

Eerst kreeg ik een kaartje die ik in mijn tas moest stoppen. Daar staat mijn naam op, de namen en nummers van de begeleiders en het ziekenhuis waar ze contact mee hebben voor als er iets gebeurd. In je portemonnee doen is niet handig want die kunnen ze het eerste meenemen en danheeft het kaartje geen zin.

Ze heeft wat over haar zelf verteld, dat de route op het papier staat en wat algemene dingen. Ook dat we voor het donker thuis moetenzijn. Als we toch ergens heen willen dat we dan een taxi bellen of één van de vaste chauffeurs.

Daarna zijn we op een boda boda naar het winkelcentrum gegaan. Best spannend de eerste keer. Kriskras door elkaar heen, over het voetpad, tussen lopende mensen, links en rechts van de auto’s inhalen en dan toch keken ze af en toe in hun spiegel.

Daar zijn we eerst gaan pinnen zodat ik Oegandese Shilling had en dingen kon betalen. Daarna zijn we een simkaart gaan kopen. De simkaart en eerste beltegoed heb ik van Doingoood gekregen. Ik heb zelf nog een internet bundel erbij gekocht.

Nog even de supermarkt in geweest om cornflakes te kopen. Morgen gaan we de andere boodschappen halen.

Nu ben ik alleen in het huis. Even tot rust komen, alles verwerken en even aarde. Het is in de schaduw goed te doen, heerlijk met een windje. In de zon zitten vind ik zelf te warm.

Vanmiddag komt er nog een meisje aan. Omdat wij er dan net zijn hebben ze besloten om voor zijn alle te koken en niet in groepjes van2 (wat ze nu doen).

Liefs kim