Vandaag kwam Eva. Zij is een van de begeleiders hier. Wij gingen vandaag samen op de boda boda, zo noemen ze de motors hier, naar het winkelcentrum om geld te pinnen en een Oegandees simkaart te kopen. Zo ben ik bereikbaar voor mijn begeleidsters.

Eerst kreeg ik een kaartje die ik in mijn tas moest stoppen. Daar staat mijn naam op, de namen en nummers van de begeleiders en het ziekenhuis waar ze contact mee hebben voor als er iets gebeurd. In je portemonnee doen is niet handig want die kunnen ze het eerste meenemen en danheeft het kaartje geen zin.

Ze heeft wat over haar zelf verteld, dat de route op het papier staat en wat algemene dingen. Ook dat we voor het donker thuis moetenzijn. Als we toch ergens heen willen dat we dan een taxi bellen of één van de vaste chauffeurs.

Daarna zijn we op een boda boda naar het winkelcentrum gegaan. Best spannend de eerste keer. Kriskras door elkaar heen, over het voetpad, tussen lopende mensen, links en rechts van de auto’s inhalen en dan toch keken ze af en toe in hun spiegel.

Daar zijn we eerst gaan pinnen zodat ik Oegandese Shilling had en dingen kon betalen. Daarna zijn we een simkaart gaan kopen. De simkaart en eerste beltegoed heb ik van Doingoood gekregen. Ik heb zelf nog een internet bundel erbij gekocht.

Nog even de supermarkt in geweest om cornflakes te kopen. Morgen gaan we de andere boodschappen halen.

Nu ben ik alleen in het huis. Even tot rust komen, alles verwerken en even aarde. Het is in de schaduw goed te doen, heerlijk met een windje. In de zon zitten vind ik zelf te warm.

Vanmiddag komt er nog een meisje aan. Omdat wij er dan net zijn hebben ze besloten om voor zijn alle te koken en niet in groepjes van2 (wat ze nu doen).

Liefs kim