Vandaag was mijn eerste dag op het project. Eva kwam mij ophalen en samen gingen we naar het project. Het was een stukje op de boda en ik had het gevoel dat we steeds meer down town gingen. Uiteindelijk was het in een zijstraatje van de weg. We reden een klein stukje door het harde zand.

We werden ontvanger door de oprichter die ook meteen de bas was. We zagen dat er ander munzungu’s (blaken) waren. Zij waren met de kinderen buiten aan het spelen. Wij kregen uitleg over het huis, ik kreeg een formulier waarop stond dat ik na 7 keer komen pas foto’s mag maken en dan alleen maar ‘goede foto’s’. Kinderen mogen niet huilen of naakt zijn. Ik snap dat kinderen niet naakt op een foto mogen en huilen ook niet. Maar je moet toch een indruk achter kunnen laten vind ik. Dat je ook de verschillen kan zien, dat niet meteen negatief hoeft te zijn.

Ik neem volgende week mijn camera mee, dan kan ik een paar foto’s maken van het gebouw en het buiten terrein.

Hij vertelde dat hij het opgericht had. (Precies het verhaal weet ik niet mee door alle indrukken) We kregen een rondleiding van een social workers. Haarnaam was Conious. Ze hebben dus mensen die komen helpen en je hebt de ‘moeders.’ Zo worden die daar genoemd. Die zorgen vooral voor de kinderen en verblijven daar en zijn daar ook in het weekend. Zij kon best goed Engels wat fijn was. Ik heb een short van ze gekregen die ik aankan doen, zodat mijn keren niet meteen heel vies kunnen worden. Ik had mijn gympen aan en als je naar binnen gaat moetje je schoenen uitdoen. Dus elke keer als ik naar buiten ging, schoenen aan, daarna weer schoenen uit en zo de hele dag door. Ik neem morgen mijn sandaaltjes mee, die geven nog een beetje steun en die kan ik snel aan en uitdoen.

Daarna zijn we naar de andere mensen gegaan en heb ik me even voorgesteld. Zij blijven nog 2 weken. Als ik het goed gehoord heb komen zij een keuken bouwen. De kinderen kwamen al meteen naar ons toe en pakte me bij mijn arm en trokken me mee. Ik ben op een bankje gaan zitten en de kinderenkwamen daarheen. Omstebeurd op schoot. Ik ben op een gegeven moment gewoon een Nederlands liedje gaan zingen. ‘klap is in je handjes’. Ze vonden het leuk. Er was al een meisje daar geweest en die had hen dus papegaaitje leef je nog geleerd en die kende ze nog dus die wilde ze graag doen. Dus dat heb ik met een paar kinderen gedaan, en allemaal nog een keer. Dat was erg leuk. Er was toevallig ook een fotograaf die foto’s aan het maken was. Hij heeft mijn mailadres dus even afwachten wanneer ik de foto’s krijg.

Je kan aan de voorkant met de kinderen spelen maar ook aan de achterkant. Aan de achterkant is een klein gebouwtje met een paartafeltjes waar de kinderen les kunnen krijgen. Verder is er een schommel waar meerdere kinderen in kunnen. Die schommels hadden wij vroeger ook. En er is iets in aanbouw. Het wordt een speelhuis met een glijbaan als ik het goed heb gezien. Ik ben met een kindje naar achteren gegaan en ben daar gaan overgooien met een bal. Daarna liep ze terug naar de andere kinderen. Er is nog een klein tussenstukje waar de kinderen naartoe kunnen, daar staan ook motors waar dekinderen op kunnen en mee kunnen rijden. Daar wordt ook de was opgehangen en het eten gekookt.

Ze hebben een schema voor de kinderen met wat ze op een dag doen, als het goed is krijg ik daar een kopie van.

Tussen 7.00 en 8.00 uur is het opstaan en ontbijten. Daarna is het vrij spelen, daarna kunnen ze puzzelen of iets anders leren.

Tussen 12.00 uur en 13.00 gaan de oudste kinderen zichzelf wassen (met hulp) en schone kleren aantrekken en daarna wachten op het eten. Ik heb nog een paar kinderen geholpen met kleren aan te trekken en in te smeren met vaseline. De jongste kinderen tussen 1-2 jaar krijgen eerder eten. Als zij klaar zijn worden die kinderen in bad gedaan. Ze krijgen ook schone kleren aan en dan gaan ze naar bed.

Ze hebben een badkamer met een bad en de wasmachine. Als de kinderen in bad zijn geweest worden ze op een handdoek gezet, daarna worden ze 1 voor 1 aangekleed. Als alle kinderen zijn aangekleed worden ze in bed gelegd. Ik heb 1 kindje aangekleed en daarna ben ik meegaan helpen met de kinderen in bed te leggen. Ze hebben een babykamer, een meisjeskamer, een jongenskamer en een kamer voor de allerkleinste. Ze hebben in de ‘woonkamer’ een vakantiebedje staan waar 2 baby’s in kunnen en nog een wieg (zonder het schommelstuk) waar 1 baby in lag.

De kinderen slapen tot ongeveer 15.00-15.30 uur. Als de kinderen wakker zijn krijgen ze wat te eten. Dat ligt er net aan wat ze hebben. Fruit of yoghurt of iets anders.

Daarna hebben de kinderen vrije speeltijd, of tijd om iets te leren of te puzzelen of tv kijken. De staf kiest voor de kinderen. Als ze tv kijken zijn het cartoons.

Dan tussen 17.00 en 18.00 uur wordt er avond gegeten.

Dan om 18.30 uur gaan de kinderen naar bed tot de volgende ochtend 7.00 uur.

Er is een hond die s’nachts rondloopt. Overdag zit hij in zijn hokje achter het huis waar de kinderen ook spelen.

Tijdens dat de kinderen aan het eten waren zat ik er gezellig bij. Ze krijgen best grote borden eten en aten het allemaal op. De oudste natuurlijk sneller dan de andere. Sommige kinderen gaven een lepel aan een ander kindje. Dit was schattig om te zien.

Als de kinderen in bed zouden liggen kregen wij eten. Dat liep een beetje uit. Er waren nog een paar baby’s die eten moesten krijgen en de fles.

Om half 3 mocht ik gaan. Ik had afgesproken dat ik vandaag tot rond die tijd zou werken en de rest van de week ongeveer ook. Volgende week werk ik dan tot ongeveer 15.30-16.00 uur. Dus toen ik weg ging had ik nog niet geluncht. Morgen maar eens vragen hoe dat nu precies zit. Ik heb zelf koekjes mee die ik tussendoor kan eten.

Ik zag hoe ze de kinderen daar optillen en dat vind ik nog steeds erg wennen. Er zitten kinderen tussen die heel dun zijn, je ziet de ribbenkast gewoon. De jongste kinderen worden aan 1 arm opgetild. Sommige pakken de kinderen nog wel bij de oksel, maar de meeste bij de bovenarm. Dan hangen ze dus aan 1 arm. Ik vond dit best even wennen om te zien en ik vind het ook niet echt prettig om te zien dat ze de kinderen zo optillen. Ik ben vanuit Nederland natuurlijk iets anders gewend. Maar ook tijdens het verschonen wordt er niet echt aandacht aan het kind gegeven. Schone luier, kleertjes aan en de volgende.

Het was een leuke dag maar ook even wennen aan alles wat je ziet en alle indrukken die je krijgt.

Het slapen is nog steeds wennen. Ik heb nu nog een kamer voor mezelf. Het is best warm met slapen en we slapen onder een deken. Ik heb ook een hoeslaken maar dat wilde ook niet echt lukken, dus dan toch de deken voor de helft over me heen. Zondag komt er een meisje bij mij op de kamer. Zij is al in Oeganda maar verblijft in een ander huis van Doingood. En volgende week komt er nog een meisje, maar die zal waarschijnlijk op een andere kamer komen te liggen.

Ik denk dat er nu vrijdag pas weer een update komt en dan beschrijf ik de rest van de week, hoe die is gelopen. Als er tussendoor iets leuks of geks gebeurd is dan schrijf ik dat natuurlijk even op!

Slapen betekend Kwee baka

Liefs kim

p.s. sorry als er woorden aan elkaar geschreven staan. ik Kopieer het vanuit wordt en ik controleer het nog maar ik kan over woorden en spellingsfouten heen lezen.