Weer een leuk en gezellig weekend gehad. Je leert de groep zo een beetje kennen en doe je ook dingen samen.

Zaterdag

Zaterdag zijn Mechlien en ik eerst naar de Moskee gegaan met zijn 2^e. de andere waren al geweest en wij vonden het leuk om daar samen heen te gaan en om te zien. We gingen natuurlijk met de boda daarheen. We zeiden dat we naar de moskee wilde, dus je gaat ervan uit dat zij weten waar die is en dat wij goed gezegd hebben waar we heen wilde. We kunnen de moskee als we stukje naar boven rijden zien. Dus Mechlien en ik op de boda. Op een gegeven moment herkende ik de weg niet meer en vroeg ik me af hoe we gingen. Er waren meer mensen dan we normaal zagen en opeens zaten we op de grote weg. Het uitzicht was echt mooi en je zag de huizen op de bergen, erg mooi. Mechlien had net iets voor mij gevraagd of we wel goed gingen en ze zei van ‘gaan we naar het vliegveld?’ haar driver begon te lachen en Mechlien vertelde dat we naar de moskee wilde. We zijn even gestopt en gezegd dat we daar heen wilde. Mijn driver vond het niet zo grappig. Ik kon er op zich ook wel om lachen. Toen zijn we via kleine, hobbelende straatjes, tussen kleine winkeltjes en huizen omgedraaid zodat we op de goede weg terug zaten. Dat blijft toch altijd iets hebben om dat zo te zien en om daardoor heen te rijden. Veel mensen kijken je wel aan, maar ik lach gewoon terug en naar kindjes zwaai ik als dat lukt, want ik hou me goed vast aan de achterkant van de boda.

Dus na een half uurtje waren we aangekomen bij de moskee. Eerst moesten we entreegeld betalen en werden we nog aangekleed want we moesten helemaal bedenkt zijn. We kregen een doek om onze middel en om ons hoofd. Een gids liep met ons mee. Bij de trap moesten we onze schoenen al uit doen en op sokken of blote voeten verder. Ik was blij dat ik sokken aanhad. Binnen konden ze onze schoenen in een kast neerzetten en gingen we naar de zaal. Hij vertelde over hoe het gebouwd was en wanneer. In 2009 was de moskee klaar. Verschillende landen hebben dingen gegeven. Zo war er een architect uit Egypte, de gekleurde ramen kwamen uit Italië, het tapijt uit Tibet, de lampen kwamen ook uit Egypte. Dit was een grote ruimte en alleen voor mannen. Veel vrouwen bidden thuis want ze moeten voor de kinderen zorgen. Als er toch vrouwen komen, dan hebben zij een eigen ruimte waar ze kunnen bidden. In totaal konden 8000 mensen bidden, binnen maar ook buiten zitten er dan mensen. Daarna mochten we onze schoenen weer aandoen en beklommen we de toren. Ik voelde toen mijn kuiten en dacht echt, morgen heb ik spierpijn. Ik ben dat helemaal niet meer gewend en vond het best ook slecht van mezelf dat ik dat al best snel begon te voelen. Op de heft konden we even naar buiten en een rondje eromheen lopen en al van het uitzicht genieten. Helemaal bovenin konden we nog meer zien. Daar vertelde hij over de 7 heuvels van Oeganda. Hij wees ons ook het paleis aan van de koning. We zagen dat dat in de buurt lag en dat stond ook op de planning. Na de moskee met de boda naar het paleis van de koning.

Ook daar entreegeld betaald en de gids vertelde ons over de verschillende koningen en hoe zij dood zijn gegaan of hoe zij vermoord zijn. Er zijn 45 clans in Oeganda. Om het paleis staan 45 bomen die deze vertegenwoordigen. Het parlement ligt in een rechte weg vanuit het paleis. Er is op die weg een rotonde, maar op die rotonde staan poortjes. Als de koning van het paleis naar het parlement gaat of andersom dan gaat de koning door de rotonde, de hekjes worden dan opengemaakt. De koning gaat er niet omheen. De koning woont niet meer in dit paleis. Hij woont in een ander paleis. We zagen nog een plek waar de koningen vroeger mensen executeerde die tegen hem waren. Ze werden naar een bunker gebracht met water erin. Als ze een hendel omzetten dan kwam er elektriciteit en werden de mensen geëlektrocuteerd.

Helaas mochten we niet zelf het paleis binnen, dat mocht alleen de koning en zijn familie. Ik was juist benieuwd hoe dat het er vanbinnen uitzag.

Daarna zijn we met de boda naar old taxipark gegaan. Daar verzamelde we met de rest. Wij waren er net en 2 seconden zagen we Femke en Sandra al. Maureen en Ilse waren ook onderweg maar die stonden aan de overkant. Wij zijn door het taxipark naar hen toegelopen. Er staan zoveel bussen daar en je moet dan maar weten waar ze heen gaan. Op sommige staat op het dak een bordje met waar ze heen gaan. Er staan zoveel taxi’s daar, ik vraag me echt af hoe ze dat daar doen en hoe ze er allemaal uitkomen. Veel door duwen en veel keren en draaien. Fascinerend om te zien. We gingen naar de markt. Niet met souvenirs maar schoenen, kleding en andere spullen. Daar kopen Oegandese ook veel spullen. Het was er erg druk en je moet goed kijken want er is zoveel en heel veel is hetzelfde of lijkt op elkaar. Je kan daar als je wilt een jurk of iets passen maar dan houden zij een doek voor je of je gaat achter de paspoppens taan. Ik had nog een hemd aan dus dat was fijn. Op een gegeven moment zijn we gaan splitsen.4 gingen ernaar en marktje met souvenirs en Maureen, Ilse en ik gingen een winkelcentrumpje in voor jurken. We zagen buiten al veel paspoppen met jurken staan en dachten daar wel te kunnen slagen. Ik wilde een jurkje dat leuk is om een keer in de avond aan te doen. Ik had 2 leuke jurkjes, helaas was 1 te smal bovenaan. De andere vond ik wel erg mooi. We hebben wel een grote maat in vergelijking met thuis. Het jurkje die ik gekocht heb is maat XL. Toen we alle drie een jurkje hadden zijn we naar huis gegaan. We hebben ons opgefrist en omgekleed. In de avond gingen we uit eten bij Otters. Een lokale bar waar je kan eten en er was vanavond ook een live bandje. We gingen daar eten omdat het de laatste avond van Juliet was. We gingen met zijn alle tegelijk weg en er stond dus een groep blanken te wachten op boda’s. Al snels tonden er te veel. We vertrokken tegelijk. Ik was er nog nooit geweest en mijn boda driver deed rustig aan terwijl de andere sneller gingen en al snel uit het oog verloor. Bij acaciamall stopte hij van we zijn er. Ik zo nee we moeten ergens anders heen. Hijwilde toen weten waar we heen moesten maar ik kwam even niet meer op de naam toen. Gelukkig kon ik de meiden appen en al snel kreeg ik de naam van het restaurant en ook de straat waar het zich bevind. Helaas wist mijn driver nog steeds niet waar we heen moesten. Hij moest ook nog tanken dus dat deden we eerst en toen vroeg hij daar aan andere drivers of zij wisten waar het was. ik dacht ik kom er uiteindelijk wel en dit overkomt mij natuurlijk weer, alleen ik hoopte wel dat hij snel wist waar we heen moesten. Toen belde Annelou mij. Ik gaf mijn driver aan de telefoon en zij die van haar zodat hij kon uitleggen waar hij heen moest. Na dat telefoontje gingen we gelukkig de goede kant op en hij had er de vaart erin zitten. Ik dacht echt van had je niet in het begin gewoon wat harder kunnen rijden zodat we ze nog zagen. Op een gegeven moment herkende hij 2 boda drivers, ze waren onze kant opgereden om mij op te halen en om hemt e laten zien waar die heen moest. Ik heb er om kunnen lachen maar toen ik erop zat vond ik het minder prettig en wilde ik snel bij het restaurant zijn voordat het echter donker was. Ik heb daar een heerlijke dunne pizza Hawaï op. De live band speelde ook leuke liedjes. We zijn met 2 ubers terug naar huis gegaan.

Zondag

In de ochtend zijn Annelou, Annerie, Maureen, Mechlien en ik mee naar de kerk gegaan. Annerie en Annelou gaan elke zondag. Dit was een kerk waar ook gezongen werd. Leuk om een keer mee te maken en om te zien. De kerk had ook een project waar jongeren aan mee konden doen. Zij kwamen ook op, hebben een lied gezongen en een jongen heeft er nog iets over het project verteld wat dat met hem heeft gedaan. Toen er een man opkwam die iets kwam voorlezen en een stuk uit de bijbel vertelde werd het wat saaier. Het duurde voor mijn gevoel ook best lang. Er waren ook kinderen mee en die zag je slapen. Het eindigde met een lied en ondertussen dat lied kon je de kerk ook verlaten.

Maureen en ik hadden onze sport spullen en zwemspullen meegenomen. Het plan was om even te sporten en dan lekker aan het zwembad te liggen, maar na de kerkdienst hadden we daar geen zin meer in. We hadden meer zin in lekker bij het zwembad liggen. Ilse zouden we daar zien en die zou mee sporten dus toen we belde van we hebben eigenlijk geen zin meer om te sporten zei ze: Ik wilde jullie ook al appen dat ik geen zin meer had in sporten.’ We hebben heerlijk bij het zwembad gelegen en gezwommen. Femke en Sandra waren er ook. Daar heerlijk gedoucht. Die douche is daar lekker warm, je kan er goed onderstaan en de juiste druk. Ilse en ik zijn nog naar de craft marked geweest om nog wat souvenirs te kopen. Ik heb nu bijna alles voor iedereen en ook iets voor mezelf gekocht. Ik heb een heel mooi schilderij gekocht voor Maurice en mij. De meeste schilderijen worden daar zelf gemaakt. Er zijn daar zoveel mooie schilderijen en verschillende groottes. Hoe dat schilderij eruit ziet is nog een verrassing. Voor mezelf heb ik een olifantje gekocht (natuurlijk) en de vlag van Oeganda voor bij mijn andere vlaggen. Ik heb nog wel iets heel moois gezien en wat ik best cool vind maar ik ook weet dat het lastig meenemen wordt is in een boomstronk staat de big five. Van boven naar beneden. Willekeurige volgorde volgens mij. Daar heb ik niet echt opgelet, maar ik zag de olifant en later zag ik pas dat ze vast zaten en dat het de big five was. Ik heb heeel even getwijfeld of ik die wilde hebben maar dan vind ik een beeldje van een olifantje net zo leuk. Nu ik dit schrijf begin ik toch een klein beetje te twijfelen of ik die niet gewoon moet kopen, maarja waar ga ik die dan laten en genoeg is genoeg. Soms kun je gewoon te veel kopen omdat veel dingen leuk zijn.

Xx kim