Na een leuk weekend werd ik weer vroeg wakker. Zoals elke morgen met de boda naar mijn project. Ondanks ik er al een week kom, zie ik soms toch weer nieuwe dingen onderweg. Zo had ik vorige week dat ik ineens een koe langs de kant zag staan en de dagen erop zag ik ineens veel meer dieren langs de kanten een keer een kleine kudde koeien bij elkaar. Maar ik herken zo ook verschillende punten en dan weet ik dat ik op de goede weg zit.

Toen ik aankwam zag ik dus andere moeders dan de week ervoor. Ik had al gehoord dat ze dus wisselen na een x aantal weken maar vanmorgen niet aan gedacht. Ik hoorde de baby’s niet dus liep ik eerst naar de oudere kinderen toe om even hallo te zeggen. Ze waren met Moses (fotograaf) een spelletje aan het doen op zijn telefoon. Ik liep naar binnen om even te kijken waar de baby’s waren. Ik hoorde ze ook niet achter in de badkamer, toch daar even gekeken. Toen naar de keuken gelopen en goedemorgen gezegd. 1 van de moeders vroeg of ik de baby’s zocht en vertelde me dat ze achter waren.

Het was een heel verschil dan met de andere groep moeders. Op een gegeven moment zaten er 4 moeders bij de kinderen terwijl dat bij de andere groep 1 is en dan maar heel even. Op een gegeven moment zaten er nog 2, maar dat is al meer dan bij de andere. Ze hadden ook een matrasje neergelegd voor de kinderen die moe waren. Konden ze lekker buiten slapen maar toch zacht op een matrasje en met een dekentje erover. Dat vond ik al en groot verschil om te zien. Ik had hier het gevoel dat ze meer deden met de kinderen. Marry is een van de moeder. Daar heb ik veel mee gekletst in het Engels. Ook met een andere moeder maar helaas ben ik haar naam vergeten. We hebben ook veel gelachen. Ze controleerde de kinderen op een gegeven moment ook of ze een schone luier nodig hadden. Ik kreeg ook meteen een fles om te geven en werd erbij betrokken. Ook toen de kinderen verschoond werden en ik niet precies wist welke al gedaan waren zij ze gewoon de naam van de kind en wees ze ernaar zodat ik die kon doen. Dat een groep mensen zo een verschil kan zijn in werken en hoe je samen werkt. Ik vond het echt een leuke dag en vertelde er in het huis ook over. Mechlien zei toen dat ik er anders uitzag dan in vergelijking met vorige week. Ik zag er blijer uit. Ik vond het ook een leuke dag. Ze betrokken me overal bij, praatte veel met me en we hebben veel gelachen. Dat maakt een dag echt geslaagd. Toen ze de kinderenmango gaf, gaf ze mij ook een stukje en at ze zelf ook mee. Nadat de kinderen klaar waren met eten en drinken ging ze eten voor mij en haar zelf halen. Nu at ik rond 13.00 uur. De week ervoor was dat eerder 14.00 uur of later of ik at daar niet.

Er is daar een kindje ziek zeggen ze. Ze heeft ook iets rond haar mond zitten en ze willen misschien morgen naar het ziekenhuis gaan met haar. Ik heb mijn nummer aan de dokter van daar gegeven van als ze gaan of ik dan me mag en of ze me dan willen bellen. Zodat ik ook kan zien hoe dat gaat. Dat vond hij goed en hij heeft mijn Oegandese nummer. Het lijkt me heel interessant om het een keer mee te maken n te zien. Misschien ook wel minderfijn. Als het gebeurd dat er een kindje naar het ziekenhuis gaat en ik word gebeld dan ga ik mee en laat ik het me gewoon over me heen komen en zal ik er voor het kind er zijn.

Morgen neem ik wat bellenblaas mee voor de kinderen. Ik heb zin om morgen weer naar de moeders te gaan en om de kinderen te zien!

Ik ken nog niet alle namen van de kinderen maar ik blijf oefenen ????

groetjes!